Akademia Górnicza (dziś budynek A0 Akademii Górniczo-Hutniczej)
Siedziba Akademii powstawała od 1913 roku (podobnie jak nr 93), w efekcie konkursu, jednak z uwagi na wybuch I wojny światowej dalsze prace projektowe ukończono dopiero w 1925 r. Odrzywolski, uznany architekt i konserwator, ostatecznie opracował je wraz z młodszym kolegą. Symetryczny, czterokondygnacyjny, wieloosiowy gmach Akademii ma cokół, wyższy osiowy ryzalit wejściowy z wgłębnym portykiem o wielkich jońskich kolumnach i ryzality – jak pylony – na krańcach bryły. Architektura emanuje powagą i klasycznym spokojem. Przed budynkiem umieszczono rzeźby – alegorie górnictwa i hutnictwa, a na dachu, na osi wejścia, figurę św. Barbary. Tę ostatnią odtworzono dopiero w 1999 r., po jej brutalnej likwidacji w trakcie okupacji niemieckiej. AGH utrzymuje tak gmach, jak i jego otoczenie, w doskonałym stanie.