Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha
W jednej, ekspresyjnej formie konceptualnej zamknięte zostały dwie funkcje: muzeum – mieszcząca kolekcję sztuki japońskiej zgromadzoną przez Feliksa Jasieńskiego oraz centrum kulturalno–konferencyjne. Budynek łagodnie i z szacunkiem wpisuje się w nadwiślański kontekst Wzgórza Wawelskiego i nie zakłócając genius loci, prowadzi polsko-japoński dialog międzykulturowy. Filozoficzny punkt widzenia przedstawił autor: Tak jak kolekcja Jasieńskiego przekroczyła ramy sztuki japońskiej – tak ten budynek również wyszedł poza ramy japońskości i zapuścił korzenie w polskiej ziemi. Obiekt wyróżnia rzeźbiarski kształt bryły i falujące powierzchnie dachu, symbolicznie łączące go z rzeką i spokojnie płynącym czasem. Do nieakcentowanego wejścia głównego prowadzą szerokie schody i pochylnie. Znajdziemy tu oszczędne środki wyrazu, okładzinę z piaskowca oraz powściągliwą tektonikę odbijającą się w sadzawce, a także mini ogród japoński.