Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP i Dom Klasztorny OO. Franciszkanów–Reformatów
Kościół OO. Franciszkanów–Reformatów połączony jest w jeden zespół z klasztorem i dzwonnicą. Obiekty te w zestawieniu tworzą kameralny dziedziniec wewnętrzny, z zakomponowaną nawierzchnią i zielenią, z którego prowadzą wejścia do poszczególnych części, w tym szerokimi schodami w dół do kaplicy. Kościół dwupoziomowy, składający się z dwóch przesuniętych brył. Na ich styku umieszczony jest monumentalny krzyż. Przekrycie to przecinające się dachy pulpitowe o różnym nachyleniu, z dwiema trójkątnymi lukarnami. Wejście przez dynamicznie akcentowany „portyk” umiejscowiony niesymetrycznie, na wprost ołtarza. Wnętrze jednoprzestrzenne. Atmosfera budowana jest światłem przez górno-boczny świetlik i żyrandole oraz poprzez użycie drewna. Od frontu przeszklenia w formie witraży o treści religijnej (Jerzy Skąpski). Charakterystyczne są indywidualnie projektowane wnętrza. Malowane w duchu „ikony” stacje Drogi Krzyżo-wej kończą się na prostokątnym, drewnianym „panneau” — ścianie ołtarzowej, na której znajdują się obrazy związane ze św. Franciszkiem (Jerzy Nowosielski). Tabernakulum i chrzcielnica wykonane zostały przez Bolesława Chromego. Zespół wtopiony jest w sąsiednią zabudowę osiedlową i nie stanowi dominanty. Jest to przykład późnego modernizmu powojennego w małej skali, z surowym i wyrazistym detalem architektonicznym oraz wyróżniającą się betonową dzwonnicą, pełną powściągliwej i wymownej dynamiki.